Kategori: Uncategorized

Taşta pişen ekşi mayalı köy ekmeklerinde çavdar unu, tam buğday unu, katkısız buğday unu ve semolina kullandım.
Maya beslerken dikkat ettiğim şeyler şöyle; iyi un (doğal un), içme suyu ve ortam ısısı.
İyi maya için iyi unlar şart. Mayamı nasıl ve ne zaman beslersem mutlu olur? Ne zaman acıktığını gözlemler ona göre onun en sevdikleriyle beslerim. Katkısız yani doğal unları, tam unları çok sever. Görüntüsü, kokusu çok şey anlatır.
Mayaların da kendine özgü karakterleri oluşur zamanla. Kullanılan unların türlerine ve beslemelere göre farklı karakterlere sahip olurlar.
Ekmek yaparken tariften çok fermantasyona ve nasıl ilerlediğine odaklanmak ve ortamımıza göre uyarlamak şart. Aynı tarifi kullanarak pişirdiğimiz ekmeklerin hiç biri aynı değildir. Kullanılan malzemeler aynı olsa da sonuç hep farklıdır.
Hava durumu, rakım farkı, ortam ısısı, kullanılan ekşi mayanın aktifliği ( karakteri) gibi etkileyen çok faktör var. Hatta aynı hamurdan yaptığımız ekmekler bile farklıdırlar.
Ekmek hamurlarına son katlamada aynı gücü uygulamazsak fırından farklı çıkarlar.
Pişirmeyi buharsız yaparsak ekmekler açılamazlar.
Ekşi mayalı ekmekleri taşta pişirirken buhar oluşturmalıyız ki ekmekler açılabilsinler.
Mayamıza uygun sıcaklık ve güzel besinler sağlayıp onu mutlu ettiğimizde o da bizi mutlu eder mis gibi kokan ekmeklere karakterini katarak.
Her lokmada yüzde tebessüm oluşturur, huzur verir evlere mis gibi kokularla…

Ekşi mayalı köy ekmekleri

Taşta pişen köy ekmekleri

Ekmeğin çıtır kabuğu

Ekmeğin kalbi

Bir gece önceden buzdolabında bulunan ana mayamı çıkarıp, yapacağım ekmek adetine göre ve sabah hamuru hazırlayacağım başlangıç saatine göre eşit oranlı besler hazırlarım.
Ertesi gün büyük bir heyecanla un ve su ile hamurumu oluşturup beklerim. Bu arada bir gece önceden beslediğim mayam hamurum otoliz oluncaya kadar hazırdır hamur ve tuzla buluşmaya.
Mayamı dinlerim o konuşur benimle, içimde olup bitenleri anlar sanki hisseder. Tüm güzel düşüncelerle başlarım hamurumu karıştırmaya dualarla …Hiç bırakmaz beni yalnız, içimdeki o buruk duygularımı alıp götürür yerine huzur verir bana kabarıp coşarak.
Hamurum dinlenirken  yine, ekmeklerimin konuk olacakları evlerdeki insanları düşünürüm. Bazen bellidir kime gidecekleri, bazen de sürpriz…Bilsem de bilmesem de kime nereye gideceklerini dualarım aynı…bende saklılar. Nereye giderlerse gitsinler benim içimde hep saklıdırlar.
Ekmekler fırına girdiklerinde başka bir heyecan kaplar içimi. Fırından çıkan her  ekmeğim kavrulurcasına pişse de hep gülerek çıkarlar, yine içimde tomurcuklar açtırırlar yeni umutlarla. Kokuları evin her köşeşini sararken dumanı üstündeyken bölüp o tarif edilemez  güzellikte ki ekmeğin kokusunu içime çekip tadına varabilmek, sevmek hayatı tüm yaşananlara rağmen…
Ekmek sevdirir güldürür tebessüm ettirir, ekmek paylaştırır, sevgidir aşktır nimettir ekmek değerini bilene… Öğretir ekmek beklemeği sabretmeği, doğru zamanı kollamayı… Ekmek güzel duygularla hayata sımsıkı sardırır, beni bizi ve ulaşabildiklerini. Her lokmada tadına vardırır bu hayatta yapabildiklerinin…

Emekle sevgiyle yine yeniden başa döner bıkmadan usanmadan aynı heyecanla mayamı beslerim ekmek hamurumu hazırlamak için.

Maya beslerken ruhum da beslenir, coşunca ben de coşarım mayam gibi. İçim iyilik güzellik huzurla dolar. Ekmeğe dönüşen mayam da güzellikle sevgiyle huzurla doldurur ekmeğin içini.

Bölersin paylaşırsın ikram edersin, ve  sana hiç tanımadığın görmediğin birinden öyle bir dua olur ki, dönüp dolaşıp seni bulur bambaşka ikramlar. O zaman anlarsın hiç bir emeğin karşılıksız kalmadığını, karşılık beklemesen de… Sevgiyle yap yeter ki, güzel düşün güzel olsun…

Ekmek sevdirir aşa katık olur, ekmek ruhu doyurur nefes olur soluk olur tıkandığın yerde, ekmek başımızın tacı bize bizi bulduran buluşturan hep sevdiren…

Her ne varsa paylaştığın bu hayatta, senin yanında olur fani dünyada…

Yaptığım her ekmek farklı duygular saklar içinde. Bu duygularla başlayıp üretirken yazmak istediklerim bunlar… sevgiyle  muhabbetle, bereketimiz bol olsun…

Sevgiyle muhabbetle bol bereketle başlansın her güne…

Başka bir ekmeğin kalbi